Er zijn twee grote drijvende krachten die de komst van virtual reality (VR) hebben mogelijk gemaakt of in ieder geval hebben versneld: het (Amerikaanse) leger en games. Het leger omdat virtual reality zeer geschikt is voor gebruik bij diverse vormen van training. Games omdat VR bijdraagt aan een nog intensere en echter beleving. En totale immersion is en blijft hetgeen iedere game-maker nastreeft. En natuurlijk ook wat je als fanatiek games wilt ervaren: echt rondlopen in de game!

De principes van virtual reality zijn al veel ouder dan de moderne VR-brillen doen vermoeden. Toch was het lang onmogelijk om een goede VR-bril te maken, omdat de benodigde technologie nog niet beschikbaar was. Door de enorme toename van digitale rekenkracht veranderde dat. Het werd hierdoor mogelijk om twee hoge resolutie beeldschermen met daarop realtime bewerkte videobeelden weer te geven. Na jaren van finetuning en prototypen was het Oculus Rift die als eerste fabrikant de VR-bril voor het grotere publiek op de markt bracht. Nog wel een prijzig speeltje, maar een belangrijke stap richting VR voor de consument.

Na Oculus Rift volgde in gestaag tempo meerdere, grote bedrijven met een virtual reality bril. Daarbij heeft ieder bedrijf zijn eigen visie en focus voor toepassing. Zo heeft Samsung de Gear VR die zich echt op de consument richt. Ze prijzen de bril aan voor gaming, 360º filmmateriaal (bijvoorbeeld drone-opnames) en voor het kijken van films. Microsoft flirt meer met de zakelijk markt door hun HoloLens te profileren als mogelijkheid om bijvoorbeeld grafieken en presentaties in 3D te ervaren. Of door virtual reality toe te passen bij product- of projectontwikkeling. Hierdoor wordt het mogelijk om een product voordat het daadwerkelijk gemaakt is al vanaf alle kanten te bekijken. Dat kan een kostenvoordeel met zich meebrengen.

Een interessante toepassing die hopelijk veel levens gaat redden, is VR in de operatiekamer. Hier kan de chirurg (al dan niet op afstand) operaties uitvoeren met een nauwkeurige robot terwijl het lijkt alsof hij zelf ‘in’ de patiënt aanwezig is. Hierdoor kan zeer nauwkeurig worden gewerkt en ontstaan enorm veel nieuwe mogelijkheden voor nog betere operatietechnieken!